Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2010

Απολογία

...Νομίζω πως είναι κοινός γνωστό ότι κατά την άφιξη της νέας χρονιάς όλος ο κόσμος τίθεται να κλείσει κάποια κεφάλαια στην ζωή του και να ανοίξει άλλα καινούργια, μέχρι να μπει ο καινούργιος χρόνος και έτσι πάει λέγοντας.Μία ζωή.Μέχρι να φτάσουμε στην τελειότητα.
Βαρέθηκα (παραπονιάρης είμαι ναι...) να βγαίνω συνεχώς ραντεβού με τον κάθε ψυχανώμαλο,κομπλεξικό,αλκοολικό άντρα που βρίσκω, μόνο και μόνο για να καλύψω την μονιά που με διέπει.
ΟΧΙ.Το είπα και στο προηγούμενο μου ποστ ότι δεν τα έδωσα όλα στην σχέση που είχα.Κατάλαβα ότι δεν είναι ο άνθρωπος με τον οποίο ήθελα να ζώ μία ζωή μαζί του, και μονίμως η πίεση μου ήταν στο 200.Δεν λέω με αγαπούσε πραγματικά, είχα και εγώ συναισθήματα για αυτόν.Δεν ξέρω ρε γαμώτο...
Έχω μία τάση γενικά όσο και να μην απατώ τον άλλον να μην χωρίζω πριν βρω άλλον (εδώ είναι το σημείο που με αποκαλείτε μαλάκα).Δεν είναι ότι τούς απατώ.Δεν μπορώ απλά να μένω σε αυτήν την χώρα μόνος μου.Με πιάνει η μελαγχολία και δεν μπορώ να διαβάσω για το πανεπιστήμιο.Είναι όλα τόσο σκοτεινά,μόνα,γκρι.Κρύο δεν υπάρχει μόνο έξω άλλα και μέσα.Στις καρδιές τους.Τα χαμόγελα δε,παγωμένα.Από την άλλη μου λείπει και η οικογενείας μου.Την έχω αναφέρει και αλλού την μάνα μου.Όποτε έχω καιρώ να την δω και καταλαβαίνω ότι ο χρόνος την σημάδεψε με ρυτίδες με πιάνει ένας κόμπος στο στομάχι και ας με είχε διώξει τότε από το σπίτι.Με αποκάλεσε ανώμαλο δεν θα το ξεχάσω ποτέ.
Ας είναι.Μάνα μου είναι...Ακόμα δεν ξέρω γιατί το έκανε...
Θέλω μία αγκαλιά,κάποιον να βρίσκω δίπλα μου όταν ξυπνάω το πρωί, κάποιον να του δίνω το πρωινό φιλί και να πίνουμε μετά μαζί καφέ.
Πρέπει να είμαι προβληματικός δεν δικαιολογείτε αλλιώς.Γνώρισα ένα παιδί λοιπόν-Το ΔΕΥΤΕΡΟ παιδί που γνώρισα από κοντά και όχι από το χαζο-Ιντερνετ.Πέρασε αρκετός καιρός από τότε που χώρισα και πιστεύω ότι μπορώ να αρχίσω κάτι καινούργιο.Τον θέλω αρκετά, μ'αρέσει το χαμόγελό του, ο τρόπος που μιλάει ,τα μάτια του όταν με κοιτάζει,μέχρι και ο τρόπος που οδηγάει.Έλληνας είναι και αυτός.Μ'αρέσει που μιλάμε ελληνικά.Μου θυμίζει πατρίδα.

(Μια φωνή μέσα μου που θυμίζει γυναίκα...)
-Γιατί τον θέλεις;Μήπως ενθουσιάζει το γεγονός της κατάκτησης;
(Εγώ...)
Όχι ρε σύ γιατί; όποτε τον βλέπω το παρασυμπαθητικό μου ταράζετε, δεν μπορώ να λειτουργίσω....

Δεν ξέρω...Δεν έχω την δύναμη να θέλω να ξέρω...θα δείξει....


''Καλωσορίσατε στην πτήση Α-535 της AEGEAN με προορισμό την Θεσσαλονίκη,διάρκεια πτήσης 2 ώρες και 45 λεπτά''
''-Josefin τι να κάνω τον θέλω;;;;;;

-...σσσ!!!!!μιλάει για την ορχεκτομή! τι γράφεις εκεί; πρόσεχε!!!!"


ΥΣ.Καλη χρονιά......

6 σχόλια:

  1. νομίζω ο καλύτερος τρόπος να ευχαριστηθείς μια σχέση είναι να μη σκέφτεσαι που πάει, τι θα φέρει το μέλλον, αν θα είμαι μ' αυτόν για όλη μου τη ζωή, κλπ. πάρτο μέρα-μέρα και βλέπεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν πρόλαβα να σε διαβάσω.. πέρασα για καληνύχτα.. ή καλό ξημέρωμα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. :) symfwnw me scaterbrain...eida polla mesa stis lekseis sou...san na vlepw emena...den eimai monos loipon... kalimera.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι τόσο μυστήριες από τη φύση τους.Μην τα αναλύεις πολύ,θα χάσεις την ουσία και την ομορφιά της στιγμής.Το κάνω συνέχεια αυτό και μετά το μετανιώνω...Ζήσε ότι μπορείς κι ας το χάσεις,καλύτερα θα 'ταν να μην το ζούσες ποτέ;;Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Απολογία για τι; Άντε τώρα μου κάνατε πάλι τον Σωκράτη μόδα! :p
    Αν ήμουν και εγώ στην θέση σου και είχα κάποιον να μου μιλά για ορχεκτομή θα έκανα και εγώ κάτι άσχετο! Άντε και καλή εβδομάδα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @sCaTterBraiN δεν μπορώ ρε σύ με πιάνουν οι ανασφάλιες έχω και τέτοια προβλήματα...
    @Hfaistiwnas καλο βραδάκι απο την πλευρά μου
    @{.π.} παρηγοριτικό αυτό...κανείς δεν είναι μόνος του όπως διάβασα και σε ένα άλλο ο καθένας τραβάει τον δικό του σταυρό
    @Vany οι ανασφάλιες που ανέφερα και πριν..
    @Ιθάκη-man Σωκράτης χαχαχα δεν το σκέφτηκα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Άρεσαν...