Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2010

Και πάλι απ'την αρχή.....


Είχα μιλήσει στα προηγούμενα ποστ μου για ένα παιδί το οποίο γνώρισα και (ας πάρω τον τόνο του δημοτικού) το ήθελα πολύ .
Εντάξει είπα στην αρχή θα είμαστε χαλαρά, δεν βιαζόμαστε, αρκεί να περνάμε σε πρώτο στάδιο καλά.Ήτανε που άκουσα και τις συμβουλές κάποιον εδώ μέσα.
Μετά από ένα μήνα:
Τίποτα.Απολύτως Τίποτα.Μου είπε ότι μ'αγαπά (μην είμαι και μουλάρι)...
Να ρωτήσω τώρα εγώ τι να το κάνω; Βρισκόμαστε δεν βρισκόμαστε 1 φορά την εβδομάδα και είναι μονίμως με μία φίλη του, η οποία έχει πάθει εμμονή με τα προφίλ μου και τα μηνύματα στο κινητό μου ξέροντας πιο πολλά για την προσωπική μου ζωή απ'οτι εγώ.Σχέση δεν έχουμε ακόμα, θέλει χρόνο λέει.Μα τι να το κάνω αν μ'αγαπάει και δεν είμαστε μαζί ούτε βλεπόμαστε;
Το καταλαβαίνω άλλοι άνθρωποι χρειάζονται πιο πολύ χρόνο απ'οτι εγώ.Μα πώς θα δει ποιος πραγματικά είμαι, αν δεν είμαστε μαζί;Πότε θα ξεκινήσω να "του δείχνω τον πραγματικό μου εαυτό";
Επιστρέφω στο πρόβλημα με τα χρονικά περιθώρια και το εγω-χρειάζομαι-δεκα-χρόνια-για-να-τα-φτιάξω-με-κάποιον.Έχεις να με δεις 5 μέρες, ή κάνω λάθος; Τι χρόνο θέλεις δηλαδή αν δεν με βλέπεις;Με αυτόν τον ρυθμό ούτε μία ζωή δεν μας φτάνει να γνωριστούμε.

Καλά να είναι η τεχνολογία πάντως.ΓράφΑμε μηνύματα.Τώρα κόπηκαν και αυτά.Δεν μπορεί να ξοδεύει τόση κάρτα λέει, φοιτητής είναι.Καλά δεν με πειράζει, αφού βρισκόμαστε τόσο συχνά θα βγω στο μπαλκόνι και θα σου στέλνω σινιάλα καπνού.
Φυσικά διαβάζει το παιδί.Μην είσαι υπερβολικός ρε Μόνε,ξένε,φοιτητή.Δεν θα μπορέσει να έρθει σήμερα,επειδή έχει αυτοκίνητο δεν σημαίνει ότι μπορεί να έρχεται.

11:30 το βράδυ-έχουμε να βρεθούμε 8 μέρες :
"θα πάω στην Μαρία για καφέ...."

Μπαίνω στο google maps πριν πω καμία κοτσάνα και προσπαθώ να διατηρήσω την ψυχραιμία μου....
Γιατί έχω δίκαιο; Γιατί η Μαρία μένει 15 λεπτά πιο μακριά απ'ότι μένω εγώ;

"Καλά να περάσεις καληνύχτα, τα λέμε αύριο,μάκια" απαντώ και κλείνω το κινητό......

7 σχόλια:

  1. Τώρα τι να σου πω; Μήπως να πας παρακάτω; Αν το ήθελε γιατί να μην προσπαθήσει δηλ;
    Άστον και προχώρα ή στείλτου τελεσίγραφο!
    Δεν είναι δυνατόν να έχεις γαϊδουρινή υπομονή εσύ και να πηγαινεις με τα νερά του συνέχεια.. ;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι να σου πω ρε συ Hfaistiwna.Απο την μία ειπα να το πάρω πιο χαλαρά επειδή βιάστικα τις προιγούμενες φορές.Προχθές τον πιάσαν οι ζηλιες στα καλά του καθουμενου.Δεν ξέρω τι να πω.Παλι στην μοναξιά;.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το ξέρω ότι μάλλον θα σε στεναχωρήσει αυτό που θα πω αν και μάλλον το φαντάζεσαι και 'συ ο ίδιος. Προχώρα... Απλά ξέχασέ τον. Είχα γνωρίσει και 'γω κάποτε αντίστοιχη περίπτωση, υποψιάζομαι ότι απλά για κάποιο λόγο δεν ενδιαφέρεται/έχει ξενερώσει, οπότε καλύτερα - για την δική σου ψυχική υγεία - να απομακρυνθείς. Φιλικά όλα αυτά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μαλιστα...σαν την Ελλάδα τελικά δεν έχει.Εδώ μέχρι και οι έλληνες είναι παραξένοι δεν ξέρει κανεις τι θέλει, τι ψάχνει, στην ελλάδα πάντα ήξερα τι μου γινόταν...
    sto-keno εντάξει να το καταλάβω, άλλα πως γίνεται την τελευταία φορά να μου έλεγε πόσο με θέλει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μπορεί να σου φαίνεται περίεργο αλλά προ λίγου καιρού είχα την ίδια εμπειρία με τον sto-keno, δεν μου άρεσε καθόλου αυτό το στυλάκι (κράτησε σε μένα 7 μήνες), και από'ότι βλέπω εκεί βαδίζεις και εσύ, ναι, από το να σε τρώει το "γιατί πάει στη φίλη του και όχι σε μένα" και να σκέφτεσαι τους λόγους που μπορεί να έχεις φταίξει, είναι καλύτερα να σε τρώει η μοναξιά..
    Εσύ αποφασίζεις βέβαια, είναι πολύ ψυχοφθόρο, πίστεψέ με..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η ψυχολογία μου είναι άστα να πάνε....ευχαριστώ πάντως και τους δυό σας....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. χμμ..
    μην την αφήσεις έτσι την ψυχολογία σου, όσο μπορείς προσπάθησε να την φτιάξεις! Και μην ευχαριστείς, δεν χρειάζεται! Τον εαυτό σου πάνω απ'όλα! Μπορεί να ακούγεται εγωϊστικό αλλά έτσι είναι..

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Άρεσαν...