Κυριακή 30 Μαΐου 2010

Ανάρτηση 13

Τελειώνει και αυτός ο μήνας και ο καιρός εδώ δεν λέει να καλυτερέψει.Θυμίζει κάπως ελληνικό Οκτώβρη.Έχω καιρό να γράψω, αλλά θεώρησα πως δεν ήταν αναγκαίο από την στιγμή που δεν συνέβησαν καθοριστικά πράγματα στην ζωή μου.Ένιωσα πως επαναλαμβάνετε το μέλλον.Τέτοια ρουτίνα προσέδιδαν οι εβδομάδες που περνούσαν.Τα ίδια καφέ, τα ίδια άτομα, οι ίδιες ασχολίες.Άλλαξα εγώ όμως πολλά.Ξεφορτώθηκα αχάριστους φίλους που μόνο να παίρνουν ήξεραν και ποτέ να προσφέρουν.Φίλους που πάντα νόμιζαν πως αυτοί είναι οι σωστοί και πως όλα τα κάνουν για χάρη των αλλονών.Δεν βαριέσαι, συχνά αλλάζουμε ταπέτες στην ζωή μας....

  • 22 Μαρτίου 2010
Πριν δύο μέρες ήρθα επιτέλους Ελλάδα.Ο μήνας μου φάνηκε χρόνια ατελείωτα, μέσα στο άγχος και την πίεση,τίποτα παραπάνω.Μόλις έφτασα Λάρισα, ο ήλιος μου φάνηκε αφόρητος και αποπνικτικός σε σχέση με τα βαριά σύννεφα της Γερμανίας.Είχα ένα ραντεβού ήδη κλεισμένο από πριν, είπα να συνταιριάσω την επίσκεψη στις συμμαθήτριες μου μαζί με μία συνάντηση με ένα παιδί, το οποίο το ξέρω από τότε που πήγαινα γυμνάσιο αλλά δεν το είχα δει ποτέ από κοντά.Άλλος ο αέρας της χώρας μας τελικά.Ότι προβλήματα και να έχεις, φαίνεται σαν να φωτίζει ο ήλιος και την δική σου ψυχή.

22:00

«Πώς είμαι;» ρώτησα μες στο άγχος
«Καλά μια χαρά» μου απαντάνε με μια απάθεια οι φίλες μου,χωρίς καν να με κοιτάξουν.
«Ρέ σταματήστε λίγο να κοιτάτε τηλεόραση και πείτε μου!» είπα νευριασμένος
«Οο κούκλος!» μου λένε ενθουσιασμένες παρατηρώντας με από πάνω ως κάτω.
Το κουδούνι χτυπάει και νιώθω την αδρεναλίνη να κυλάει σε όλο μου το κορμί,προσπαθώ να κατευθυνθώ προς την πόρτα αλλά έχω την αίσθηση πως θα χάσω την ισορροπία μου....

01:00

«Να ξέρεις πως εγώ θα είμαι πάντα εδώ για σένα, ΟΤΙ και να συμβεί» μου ψιθυρίζει στο αυτί
Προσπαθώ να κρατήσω τα δάκρυα μου και τα μόνα λόγια που περιστρέφονται στον νου μου είναι "Γιατί τώρα και εδώ;" Έπρεπε να ήταν τελικά όπως τον περίμενα;

27 Μαρτίου 2010

«Θα σου δώσω κάτι» μου λέει και φεύγει όλο χαρά.Δεν προλαβαίνω να αντιδράσω μέχρι που επιστρέφει
«Θα σου δώσω αυτό για να ξέρεις ότι, ΟΠΟΥ και να'σαι, ΟΤΙ και να γίνει κάποιος θα είναι εκεί για σένα...»
Δεν μπορούσα να πιστέψω στα μάτια μου.Ήταν ένα μπρελόκ σε σχήμα καρδιάς και ένα κλειδί.«Όχι αποκλείεται» είπα στον εαυτό μου.
«Τί είναι αυτό;»
«Το κλειδί του σπιτιού μου! Εσύ τι λες ρε χαζό;» αποκρίθηκε με μάτια που έλαμπαν από χαρά

11 Απριλίου 2010

"παρακαλούνται οι επιβάτες της Aegean Α513 με προορισμό την Φρανκφούστη να προχωρήσουν για τον έλεγχο των διαβατηρίων τους...."

6 σχόλια:

  1. Mperdeftika ligo na pw tin alitheia. Proekupse gomenos?

    P.S. Ti sto diaolo yparxei apo gay-otidipote sti Larisa?? Den palevetai i poli kai exw alla 3 xronia edw...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα!
    Αφού κάτι άφησες πίσω, θα είναι ωραίο να σκέφτεσαι ότι κάποιος σε περιμένει..
    Προσπάθησε να περνάς καλά ή απλώς να φτάσεις στο σκοπό σου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Kalimera agapite mou Hfaistiwna, xeromai pou panta boreis na vlepeis tin thetiki pleura ton pragmatwn, etsi ine..

    @Kookoo!
    Pistevw pos den psaxneis swsta, an ksimerovradiazese sta irc kai sto romeo den prokite na iparxei tpt...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @MKF
    Den eimai anthrwpos tetoias katigorias. Opws episis den ennoousa gia sxesi, aparaitita. Ennow kapoion anthrwpo me idia endiaferonta me mena gia na kanw parea. Anyways, kane upomoni ekei stin ksenitia :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Exis profil sto romeo? An nai kai thew pes mou pios ise na enothoume gia parea...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Άρεσαν...