Δευτέρα 12 Ιουλίου 2010

Συνθήκη των Σεβρών

Γιά άλλη μια φορά την βγάζω στους δρόμους.Είμαι μέσα στο τρένο με προορισμό το Wiesbaden.
Άμα με δείτε μοιάζω με τους ναρκομανής του σταθμού.Έχω κάνει 8 ώρες ταξίδι,πάνε έλα, μέσα σε 13 ώρες.

Πρόβλημα 1:
Είχα πάντα τρομερό πρόβλημα με τούς Τούρκους.Λόγο εθνικισμού και μόνο έλεγα πως δεν υπήρχε πιθανότητα να είμαι με Τούρκο.Το γεγονός και μόνο πως είναι μουσουλμάνοι με ξενέρωνε.Δεν θέλετε να το επεκτείνω στην περιτομή;...

Πρόβλημα 1,συνέχεια:

Δέν ήταν μόνο προσωπικό το πρόβλημά μου, αλλα και όποτε μια συμφοιτήτρια μου τα έφτιαχνε με εναν απο "δάυτους" "γινόμουν Τούρκος".Ούτε να ακούσω ήθελα για τα προβλήματα τους γιατι για εμένα ήταν φυσιολογικά.
"Ανατολίτης άντρας είναι χρυσή μου, τι περιμένεις;"

Τελικό Αποτέλεσμα:

Έχω σχέση με Τούρκο.Ξεκινήσαμε την γνωστή κουβέντα στο ΜΣΝ.Αυτός πίστευε προς έκπληξη μου εξαρχής πως θα ταιριάξουμε.Εγώ πάλι ούτε μου περνούσε από το μυαλό πως θα γίνουμε ζευγάρι.Εξάλλου Τούρκος ήταν.Πέρασαν κάνα δύο μέρες και με προσκάλεσε στο Wiesbaden.Μετά την επιτυχία στην Φυσιολογία και την αποτυχία στην Βιοχημεία είπα να βγω να ξεσκάσω (και μόνο για αυτό πήγαινα.....κούνια που με κούναγε...).Η ιδέα και μόνο πως θα βγω με τούρκο με έκανε να νιώθω παρακμιακά και υποβαθμισμένα.Ναι, καλά ακούσατε....Μην σας φαίνεται παράξενο, οι τούρκοι εδώ είναι κάτι σαν τους Λατινοαμερικάνους στις ΗΠΑ (πέρα των ρατσιστικών πεποιθήσεων)
Δεν θα το ξεχάσω.Εκείνη την ημέρα είχε 30 βαθμούς στην Γερμανία.Απο μακριά βλέπω να πλησιάζει στον κεντρικό σταθμό των τρένων μαζί με τον σκύλο του (ναι αγαπάω τα ζωάκια και για αυτό έγινα κτηνίατρος αλλά οχι ρε φίλε στο πρώτο ραντεβού).Ένιωθα απίστευτα μικρός μπροστά στην χλιδή του σταθμού, με εκείνα τα φωτεινά τζάμια και τους διαδρόμους που γυαλίζουν.Στο "ύψος μου εγώ" και εκείνος, μαύρα μαλλιά,μούσι και τριχωτός.Τυπικός τούρκικος μαχαλάς.Του στραβού το δίκαιο να λέγεται, τον είδα και γυάλισε το μάτι μου.......



Μία μέρα μετά.....

"Ελπίζω να έβγαλες τα παπούτσια σου!" μου λέει και πριν προλάβει να τελειώσει τρέχω βιαστικά να τα βγάλω για να πω ναι
"Καλά σπίτι σου δεν βγάζεις τα παπούτσια;" πρόλαβε να με δει
"Εεε,όχι" του απαντάω μη ξέροντας αν η ειλικρινής απάντηση ήταν και η σωστή.
"Πάω να φέρω κάτι να φάμε μπες στο δωμάτιο δεξιά και έρχομαι" με επιβεβαιώνει
Το σπίτι μέσα μου θύμισε χωριό.Τα δαντελωτά κεσεδάκια, τα ξύλινα κάδρα και έπιπλα μέχρι ακόμα και η μυρωδιά απο σπιτικό φαΐ.Στρίβω δεξιά και ανοίγω την πόρτα του δωματίου του.Έχασα όλα μου τα συναισθήματα,αντιδράσεις μονομιάς.Ήταν σαν να μου ρούφηξε το δωμάτιο τα πάντα μονομιάς.Προσπαθώ να γεμίσω το μάτι μου και δεν μπορώ.Το μόνο που μου περιστρέφεται στο μυαλό είναι το άκουσμα της λέξης φτώχεια.Σε εκείνο το δωμάτιο το μόνο που ήταν πιο ακριβό από το μπλουζάκι μου (που ήταν και Η&Μ) ήταν ένα μπουκαλάκι Aqua di Gió που ήταν και άδειο.

Πρόβλημα (;) 3

Τον έχω ερωτευτεί παράφορα και ζώ μονίμως με μία ανησυχία μήπως τον χάσω.Χάνεται....το βλέπω στα μάτια του, είναι μερικές φορές πραγματικά απών.Η ανασφάλεια η δική μου ανεβαίνει σαν το θερμόμετρο σε κάτι καλοκαιρινά μεσημέρια του Ιούλη.

Τι θα κάνω:

Θα σταματήσω να σκιαγραφώ το μέλλον μας κοινό και λαμπρό.Πρέπει να το δώ πιο χαλαρά και να ηρεμήσω.Αυτό δηλαδή το πιστέψατε τώρα εσείς;

10 σχόλια:

  1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. αυτα που αποφευγεις παθαινεις , αλλα υπαρχει και η περιπτωση οπως τοσο ευκολα τον ερωτευτηκες να ξεκολλησεις .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. εγώ μια χαρά σε βρίσκω. μην τα ψυρίζεις και πολύ αυτά τα πράγματα. αφού περνάτε καλά και τον θες, βουρ στο ψητό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ε καλά δεν είναι και να αυτοκτονήσεις κιόλας, μια χαρά σε βρίσκω και εγώ..
    Αφού θελετε ο ένας τον άλλο, τι άλλο χρειάζεται; Προίκα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ενταξει μια χαρά είμαι το κακό είναι οτι μαλώσαμε ακόμα δεν τα βρίκαμε νομίζω πως η εντάση στις νοοτροπίες μας είναι πολύ δυνατή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εμένα θα με απασχολούσε το "8 ώρες" και αυτό βέβαια μπορεί και να είναι και καλό σε ορισμένες περιπτώσεις,τώρα όλα τα άλλα (Τούρκος,ανατολίτης,περιτομή,""μίνιμαλ"" και ""χωριάτικη"" διακόσμηση κλπ)τα έχεις προσπεράσειμε 300 km/h και χάνονται στον ορίζοντα του ενθουσιασμού-έρωτα (και καλά κάνουν δεν πιστεύω ότι είβαι σπουδαία ζητήματα.Αφού σ'αρέσει μην το πολυσκέφτεσαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Λοιπον πρωτη φορα σε βρισκω. Και μου αρεσες γιατι σκιαγραφησε πολυ ζωηρα σε πολυ λιγες λεξεις αυτο που ζουμε εμεις στην Γερμανια: Τουρκοι, τραινα, αποστασεις, ρατσιστικα αισθηματα, προβληματισμους. Επιτελους ενας που ζει εδω και ειναι γκει. Γεα!!!!!
    Οσο για τον Τουρκο... Χμμμ...Περιτομη, GO, τριχωτος, παλι GO, φτωχεια, δε φταιει και να μη σου τυχει. Αν δεν ειναι τρελλη και παλαβ η μπορει να βγει και ωραια σχεση. Απο την αλλη δεν μιλας για σχεση με τα πρωτα δεκα πηδηματατα... Θελω ενημερωση σε βαθος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. καταρχήν δεν μιλάω ποτέ για πήδημα χωρίς σχέση, πρώτα γνωριζόμαστε καλά, βλέπουμε αν μπορεί να μας βγάλει πουθενα και μετά έρχετε το σεξ.δεν ξέρω πως βιώνεις εσύ την σεξουαλικότητα σου αλλα εγω δεν ακολουθώ το γενικό μοτίβο.Χαρικά που μου έγραψες, τελικά γερμανία μένεις η κύπρο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Συν της άλλης για την περιτομή δεν θα έλεγα GO...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πολύ ωραία τα γράφεις... Το μόνο ποθ έχω να σου πω ζήσε το και όπου βγάλει... Ότι είνια να γίνει θα γίνει... τουλάχιστον θα λες ότι το έζησες!!! Τώρα για το αν θα πρέπει να χαλαρώσεις λίγο... Πιστεύεις ότι μπορείς να το κάνεις;;; Δεν νομίζω, και αν ναι θέλει πολύ προσπάθεια από μέρους σου και στο τέλος θα καταπιέζεις πολύ τον εαυτό σου... Δεν νομίζω ότι αξίζει...

    Όσο για την περιτομή λέω και εγώ GO!!!! :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Άρεσαν...